Bakit Ba Ako Namumundok?


Second Mountain ko ang Mt. Manabu sa Brgy. Sulok, Batangas. First time kong mag-overnight at maka-experience ng fog sa taas ng bundok. First time kong maabutan ng hamog habang nasa trail paangat papuntang camp site. Sabi nga nila: “there’s always a first time, diba?” kaya remarkable sakin ang bundok na ito at ang date na June 9, 2012.

Nagkita-kita ang mga participants sa isang maliit na mall sa kalapit na lugar. Habang nag-aantay, nagkaroon kami ng oras maglibot-libot sa mall na iyun. Habang naglilibot at nangungulit sa mga boutique, isang tanong mula sa isang sales lady ang hindi ko makakalimutan. Sabi nya: “Anu ba ang nakukuha nyo sa taas ng bundok? Diba parang pinapagod nyo lang ang sarili nyo?” Sa totoo lang, medyo natahimik at napa-isip ako ng ilang segundo bago makasagot sa kanya. Yung tipong nakaroon ng buffering moment muna bago ako nakapag-react. Oo nga no? “Bakit nga ba ako umaakyat, Anu nga ba ang nakukuha ko sa taas ng bundok?” Nasabi ko nalang sa kanya: “Masaya eh, tapos maganda ang mga views sa taas.” Kaso may rebuttal agad ang tindera, sabi pa n’ya: “Paanong magiging masaya eh, nakakapagod kaya umakyat. Tapos kinabukasan bababa ulit kayo. Tapos gagastos pa kayo.”

Maraming hikers ang na-encounter na ang ganitong tanong at sitwasyon, tama? Pero sa isang katulad ko na wala pang kamuwang-muwang at baguhan sa hiking; honestly, nagkaroon talaga ako ng doubt sa mga sagot na binitawan ko. Hanggang gabi, ang tanong paring iyun ang nasa loob ng aking isipan at pinipilit kong pigain ang utak ko para sa kasagutan sa tanong na iyun ng tindera.

Isa pang bagay, maraming hikers ang makakarelate din dito, yung tipong pag-papunta palang sa jump off masayang-masaya kayong lahat, excited sa mga mangyayari at makikilala sa trail. Pero kapag nagsimula nang mag-trek, at nagsisimula nang tumulo ang mga pawis, maririnig na nating ang mga katagang: “Bakit ko ba ginagawa ito, ansarap kaya ng buhay ko sa bahay, sarap kumain, sarap matulog, sarap manuod ng TV kasama ang pamilya.” Aminin nyo, hindi yan nawawala sa bawat trek, marami sa atin ang ganyan; kahit ako, umaarte ng ganyan at minsan nga nagiging form of joke nalang ang mga katagang yan, walang personalan. Pero yung iba, nagagalit pag nakakarinig ng ganyang mga kataga, tama?

Photo above: at the Summit of Mt. Mantalingajan, Palawan (click the yellow link for our climb info)

April 2014, magkakaroon na ako ng 2nd year anniversary sa hiking. Pero hindi ko parin maisagot ang akma sa katanungang iyun ng tindera. Sa bawat taong nakakasalamuha ko at nagbabato sakin ang tanong na: “Anu ang nakukuha mo sa pamumundok,” Ito parin ang kadalasan kong isinasagot: “Great views and unexplainable happiness; you need to experience it first for you to be able to get and experience the right answer.” Personally, habang nakikita ko ang ganda ng kalikasan, mas lalo akong napapaisip kung gaano ako ka swerte at nabiyayaan ng magagandang mga bagay. Hindi SAPAT ang iba’t-ibang salita o description para sa isang paliwanag na involve ang puso at isipan. “Ikaw, anu ang nakukuha mo sa pamumundok?"

Popular Posts