Mt. Maculot | Romblomanons

Noong 2013; matagal-tagal narin ang nakakaraan noong huli akong makapanhik sa Mt. Maculot at masasabi kong medyo marami na ang pinagbago ng bundok na ito. Ang event na ito ay inorganiza sa pamumuno ni Sir Dennis Evora para sa mga kababayan kong mga taga Romblon na nahihilig at naghahanap ng kakaibang karanasan. Ang imahe sa itaas ay kinunan bago pa magsimula ang aming pag-hike. Kaunti palang kami at bago pa namin maabutan ang ibang miyembro na nauna na sa amin.

 Mula sa Maculot Road, isang malinis, sementado, at paangat ang trail. Habang nasa kalsada, naabutan din namin ang iba pang mga kababayan, kaya naging 16 lahat kami. First kong makasama ang mga taong ito, pero malayo palang, naramdaman ko agad ang mainit na relasyon ng mga Romblomanon. Pagkatapos ng ilang minutong naglalakad sa trail, pansin ko agad ang pagtulo ng aming mga pawis, kahit na malamig at presko ang hangin dito. 

Habang tumatagal, mas lalong pa-angat nang pa-angat na ang trail. Syempre, hindi parin mawawala ang mga photo ops kahit tulo pawis kami. Kagaya nito imahe sa taas, kasama ko ang mga poging taga Sibale Island at mga hugot boys and girls ng Alcantara, Tablas Island. Habang nasa trail, marami rin kaming nakasalamuhang mula sa iba’t ibang mga grupo. At habang nasa trail, sarili naming lingwahe ang aming ginagamit, kaya sa talas ng aking pandinig, hindi ko naiwasang marinig ang usapan nung ibang mga hikers. Pinag-tatalunan nila kung taga san daw kami, may nagsabing parang taga Ilocos daw kami, pero bakit daw may mga salita kaming ginagamit din nila sa Masbate. Nasabi ko nalang sa kanila, taga Romblon po kami. 

 Hindi parin pala nawala ang mga BJ (buko juice) vendors sa trail. Akala ko habang dumarami ang mga nagtitinda, medyo bababa ang presyo dahil sa kompetisyon, pero hindi rin pala. Habang palapit ng palapit kami sa camp site, mas lalong pa-assault ng pa-assault ang trail, kaya mas lalong nakaka hingal. Pero malamig parin hangin.

9:30 AM, narating din namin ang camp site. Papalapit palang ako sa camp site, napansin ko agad malaking pagbabago sa lugar na ito. Noong 2013, ang paligid ng camp site ay puro basura ng mga hikers, may mga bote ng alak, plastic, lata at kung anu-ano pa, subalit ngayong 2016, ang camp site ay malinis na. May mga cottage at tindahang nakatayo dito. Well organized na nga ang Mt. Maculot! Nakakatuwa!

 Hindi pa natatapos ang challenge sa camp site, mayroon pang rockies at summit. Sunod ay ang rockies. Ang rockies ay isa sa pinaka sikat na parte ng Mt. Maculot dahil sa buwis buhay nitong naibibigay sa mga hikers. Ang imahe sa itaas ay kuha sa rockies, namaikukumpara na sa EDSA dahil sa traffic nito pataas at pababa. 

the View of Mt. Taal

Ilang minuto kaming nag-antay at sinuong namin ang tirik na tirik na araw para lang sa pagkakataong maka-kuha ng magandang buwis buhay na litrato sa sikat na parte ng Rockies. Hindi ako pahuhuli sa parteng ito. Tingnan nyo ang pag-kakaiba ng before at after ko:

Rockies 2013

Rockies 2016

Ngayong 2016, medyo pa-tweetams nalang muna ako, sayang kasi yung ganda ng kulay ng suot ko kung hindi ako eemote sa taas eh. Dati, mahabang-mahaba pa ang buhok ko, pero ngayon, ayan na buhok sa baba ko nalang natira. Hindi lahat nagpa-kodak sa parteng ito dahil sa takot at hindi buo ang kanilang kalooban kaya madali kaming natapos, bumaba at bumalik ng camp site.

 Dahil sa init at mga pinagdaanan namin, napakabilis naming nagutom. Kaya pag-karating namin sa camp site mula rockies, swerte namang may bakanteng cottage at doon kami naghanda ng aming mga packed lunch. Syempre, habang kumakain hindi parin nawawala ang tawanan at enerhiya ng bawat isa, iba talaga pag taga Romblon. Napansin ko nalang yung ibang grupo, nakikitawa, kahit alam kong hindi nila kami ma-intindihan. Naging sentro ng katatawanan ang Pancit Canton na itinitinda sa camp site, pano naman kasi nagkakahalaga ng 45 pesos kada isang pouch ng lutong canton. Mahigit isang oras kaming nakapag-pahinga, kaya 1:30 PM, nilisan na namin ang camp site at nagsimulang mag-lakad pa-angat at patungong summit. Medyo nakapag-recharge na lahat, kaya kahit papaano mas mabilis na ang angat namin. 

 Mag-aalas 2:30 ng hapon nang marating namin ang summit. Naabutan pa namin ang ibang grupo habang sila’y kanya-kanyang kuha ng litrato. Malaki talaga ang ipanag-bago pati ng summit. Dati, napaliligiran pa ng mga kahoy at halaman ang summit, pero ngayon isang mainit at bukas na summit ang aking naabutan.

 Naging mas-challenging ang trail pababa. Ang trail ay natatabunan ng mga dahon ng mga punong kahoy, kaya malilim at hindi haggard ang pagbaba. Subalit, mas teknikal ang trail pababa, mahaba ang parte ng trail na may rope segments. Ang mga larawan sa baba ang magpapaliwanag nito:

 Mabuti nalang marami ang mga guide na nag-silbi naming guide pababa, parang redundant no? basta sila ang nag-alalay sa amin, lalong-lalo dun sa rope segment. Kahit yung guide ng ibang grupo, nag-tulong-tulong na sila para mas mapadali ang aming matiwasay na pag-baba.

Ika-apat ng hapon nang marating na namin ang Grotto. Ang lugar ay napaliligiran ng mga cogon grass, ang hangin ay may kalamigan, at may 360 degrees view ng kabayanan at ng Mt. Maculot (photo above). Sa larawan sa itaas, makikita nyo kung gaano ka tarik ng trail pababa ng Maculot. Pagkatapos ng grotto, isang trail na pababa ulit ang aming tinuton at tanging sa mga lubid lang kami naka-depende.

Mag-aalas singko na ng hapon nang aming maabot ang kabayanan. Sumakay ng tricycle pabalik ng Mountaineers Store. Nag-linis ng sarili. Sumakay ulit ng tricycle patungong arko ng Cuenca, malapit sa Public market, at sumakay ng jeep patungong Grand Terminal upang makasakay pabalik ng Maynila.

Sa kabuuan, naging Masaya at matiwasay ang aming pag-panhik sa Mt. Maculot. Ang akyat na ito ay simula pa lamang at alam kong masusundan at masusundan pa. Ito ang gagawin natin upang sa simpleng paraan lamang mag-kaisa ang lahat ng mga Romblomanons!

Maramong Salamat sa Inrong Tanan!!! Hanggang sa Masunor!!!